پیش زمینه و هدف: بیماری عروق کرونر عامل 30% مرگ و میر زنان می باشد گرچه پیشرفته های درمانی و تشخیصی در مردان موجب کاهش مرگ و میر شده است اما متاسفانه در زنان این گونه روش های تداخلی، بهبودی کمتری داشته است به نظر می رسد اختلافات آناتومیک یا ریسک فاکتورهای کرونری مسوول این پدیده باشد. هدف این مطالعه بررسی ریسک فاکتورهای کرونری در زنان با بیماری ثابت شده کرونری می باشد.مواد و روش: این مطالعه به صورت آینده نگر در 250 زن که با تشخیص اولیه انفارکتوس حاد میوکارد یا آنژین ناپایدار در طی سال های 1379-1380 بستری بودند انجام گرفت. انتخاب بیماران به طور تصادفی و با مصاحبه حضوری با ثبت فاکتورهای خطر و قد و وزن بیماران و اندازه گیری پروفیل چربی های خون و نتایج آنژیوگرافی کرونر بود. یافت ها با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و از T-test استفاده شد.یافته ها: در این مطالعه 250 زن مبتلا به بیماری عروق کرونر به طور تصادفی انتخاب شدند و اهمیت عوامل مختلف خطر را در 114 بیمار با آنژیوگرافی غیرطبیعی و نیز در کل بیماران مورد بررسی قرار گرفت. تشخیص اولیه شامل 11.5 درصد انفارکتوس میوکاردو 88.5% آنژین ناپایدار بود. تمام بیماران دارای عامل خطر بودند. دیابت در 38.5%، هیپرتانسیون در 78% سیگار در 27%، کلسترول بالای 150 میلی گرم در 98%، مصرف قرص ضدحاملگی خوراکی در 57%، سابقه فامیلی در 28% و فعالیت فیزیکی محدود در 2.6% بیماران مشاهده شد.  59.6%بیماران ایندکس توده بدنی مساوی با بیش از 27 کیلوگرم به ازا مترمربع بدن داشتند. 66.7 درصد بیماران یائسه بودند و سابقه هیسترکتومی زودرس در 9.6% بیماران وجود داشت. بحث و نتیجه گیری: در این بررسی شایع ترین تظاهر بیماری عروق کرونر به صورت آنژین ناپایدار بود. اکثر بیماران 3 یا چند ریسک فاکتور برای بیماری عروق کرونر داشتند. از بین فاکتورهای خطر شناخته شده در زنان دیس لیپدمی، منوپوز زودرس، هیپرتانسیون، داروهای ضدبارداری خوراکی و دیابت و سیگار به ترتیب بیشترین مقادیر را به خود اختصاص دادند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

زمینه و هدف: برخی از مطالعات قبلی نشان داده اند که نمره کلسیم عروق کرونر (Coronary Artery Calcium Scoring, CACS) می تواند یکی از روش های تشخیص بیماری کرونر باشد. با توجه به وابستگی کلسیم عروق کرونر با جذب و دفع کلسیم در بدن، در این مطالعه، ارتباط هورمون پاراتیرویید (PTH) با بیماری های قلبی و عروقی مورد بررسی قرار گرفته است.روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی در سال1390 در بیمارستان امام خمینی (ره) تهران، بیماران مشکوک به بیماری عروق کرونر و کاندید آنژیوگرافی کرونر ابتدا تحت سی تی اسکن جستجوگر چند جانبه بدون تزریق non-enhanced (Multidetector Computed Tomography, MDCT)، قلب قرار گرفتند و CACS آن ها تعیین شد. سپس بیماران تحت آنژیوگرافی کرونر قرار گرفتند و تنگی بیش از 50% معنی دار در نظر گرفته شد و بر اساس نمره جنسیتی (Gensini score) شدت درگیری عروق کرونر مشخص گردید. هم زمان سطح سرمی هورمون پاراتورمون، کلسیم و فسفر سرم تعیین و رابطه میان کلسیم عروق کرونر و بیماری عروق کرونر با PTH و شاخص های متابولیسم کلسیم تعیین گردید.یافته ها: 178 بیمار شامل 50 زن و 128 مرد وارد مطالعه شدند. میانگین سن بیماران 56.2±11.8 سال با دامنه 25 الی 87 سال بوده است. ضریب همبستگی CACS با Gensini score معادل 0.507 (P<0.001)، با هورمون پاراتورمون سرم معادل -0.037 (P=0.693)، با کلسیم سرم معادل 0.062 (P=0.499) و با فسفر سرم -0.061 (P=0.506) به دست آمد. هورمون پاراتورمون سرم در بیماران دارا و فاقد بیماری کرونر (CAD) به ترتیب 21.8±11.6 و 23.2±11.5 پیکوگرم در دسی لیتر بود (P=0.427). نتیجه گیری: نتایج حاصل نشان می دهند که CACS شاخص مناسبی برای ارزیابی درگیری کرونر و شدت آن می باشد ولی رابطه ای بین PTH با شدت درگیری کرونر و میزان CACS یافت نشد.

زمینه و هدف: بیماری زودرس عروق کرونر شیوع فامیلی دارد. در این مطالعه شیوع بیماری کرونری و ریسک فاکتورهای مرتبط با آن در بستگان درجه اول بیماران با سابقه بیماری زودرس کرونر بررسی گردید.روش بررسی: هفتصد فرد سالم و بدون علامت با تاریخچه بیماری زودرس عروق کرونر در یکی از بستگان درجه اول بررسی شدند و ریسک فاکتورهای قلبی عروقی شامل دیابت، مصرف سیگار، پرفشاری خون، کلسترول، LDL و TG بالا و HDL پایین در آنان مورد بررسی قرار گرفت. تست های غیر تهاجمی شامل نوار قلب، اکو کاردیوگرافی تست ورزش و اسکن پرفیوژن میوکارد برای پیدا کردن موارد بیماری کرونر انجام شد. کسانی که اسکن پرفیوژن میوکارد مثبت داشتند، تحت آنژیوگرافی کرونر قرار گرفتند.یافته ها: متوسط سن 35.2 (65-15 سال( بود. دیابت در 5.3%، مصرف سیگار در 14.7%، پرفشاری خون در 20.6%، کلسترول بالاتر از 200 mg/dl در 39.9%، TG بالاتر از 150 mg/dl در 58.6%، LDL بالاتر از 130 mg/dl در 38%، HDL پایین تر از 40 mg/dl در 32.6%، تغییرات نوار قلب در 6.4% و یافته های ایسکمیک در اکو در 3% افراد مشاهده شد. تست ورزش در 7.3% و اسکن پرفیوژن میوکارد در 2.1% مثبت گردید. آنژیوگرافی کرونر نشان دهنده تنگی لومن به میزان 50 تا 70% در هشت بیمار (%1.1) وبیشتر از 70% در چهار بیمار (%0.6) بود.نتیجه گیری: کلسترول، تری گلیسیرید و LDL بالاتر و نیز HDL پایین در افراد مورد مطالعه دیده شد. بررسی ریسک فاکتورها در همه بستگان درجه اول بیماران با بیماری زودرس عروق کرونر توصیه می شود. تست های غیر تهاجمی به علت موارد مثبت واقعی کم در کل جمعیت توصیه نمی شوند. در افراد مسن تر از 40 سال بخصوص در مردان و در افراد دیابتی این گونه تست ها ممکن است مفید باشد.

نقش عوامل روان شناختی به عنوان ریسک فاکتورهای سندرم های کرونری حاد به خوبی تایید شده است. همچنین در حالی که شواهد پژوهشی تاثیر عوامل روان شناختی بر سیستم ایمنی را نشان می دهد، نقش این سیستم در سیر بیماری عروق کرونر و تظاهرات بالینی آن تایید شده است. به نظر می رسد بخشی از رابطه عوامل روان شناختی و سندرم های عروق کرونر به نقش میانجی سیستم ایمنی مربوط می شود. هدف این مطالعه مروری، توصیف فرایند های سایکونوروایمونولوژیکی است که در پیشرفت بیماری کرونری دخالت دارد؛ همین طور نشان داده خواهد شد که استقرار بیماری کرونری تظاهرات بالینی مکانیسم های پاتوفیزیولوژیک دخیل در رابطه بین ریسک فاکتورهای روان شناختی، پارامترهای سیستم ایمنی و سندرم های کرونری حاد می باشد. ریسک فاکتورهای روان شناختی بیماری عروق کرونر را می توان در سه طبقه اصلی در نظر گرفت. ریسک فاکتورهای مزمن روان شناختی که می تواند در مراحل اولیه بیماری دخالت داشته باشد، عوامل دوره ای که نقش آن ها در انتقال پلاک آترواسکروتیک پایدار به ناپایدار قابل توجه است و عوامل آشکار سازنده حاد روان شناختی که می تواند به ایجاد ایسکمی میوکاردیال و پارگی پلاک کمک نماید. در این مطالعه راه های سایکونوروایمونولوژیکی تاثیر هر سه نوع ریسک فاکتورهای روان شناختی در سندرم های حاد قلبی توصیف شده است.

مقدمه: بیماری عروق کرونری علت اصلی مرگ و میر در جوامع پیشرفته میباشد. با توجه به اینکه عوامل خطرزای کلاسیک نتوانسته اند تنوع اپیدمیولوژیک بیماری را به صورت کامل توضیح دهند، عوامل خطرزای دیگر از جمله عفونتهای سیستمیک در دست بررسی می باشند. این مطالعه با هدف بررسی احتمال دخالت عفونتهای موضعی و سیستمیک در بروز سندرم حاد کرونری با توجه به مشاهده لکوسیتوری و هماچوری بدون علایم ادراری در تعداد زیادی از بیماران بستری شده با سندرم حاد کرونری طراحی گردید.روشها: در یک مطالعه مورد - شاهد تمام بیماران با تشخیص سندرم حاد کرونری (شامل آنژین ناپایدار و انفارکتوس میوکارد) که در بخش CCU بیمارستان فاطمیه سمنان بستری شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. گروه کنترل از بین بیمارانی انتخاب شدند که بدلیل بیماریهای غیر عفونی در بخش داخلی بستری شده بودند، در مجموع 200 بیمار و 200 شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. لکوسیتوری و هماچوری و نتیجه کشت ادرار در این دو گروه بررسی و مقایسه گردید.نتایج: میانگین سنی در گروه بیماران 60±19.32 سال و در گروه کنترل 59.9±17.2 بود. جنس مونث در هر گروه 40% نمونه ها را تشکیل می داد. هماچوری در 18.5% بیماران و 5% گروه کنترل دیده شد (P<0.0001). لکوسیتوری در 28.5% بیماران و 12% گروه کنترل مشاهده شد (P<0.0001). آلبومینوری در 6% بیماران و 7% گروه کنترل وجود داشت که اختلاف معنی داری را نشان نداد.بحث: نتایج این مطالعه نشان داد که شواهد عفونت ادراری خفیف از قبیل لکوسیتوری و هماچوری در بیماران با سندرم حاد کرونر نسبت به گروه شاهد بیشتر مشاهده میشود. این مورد میتواند نشانگر یک عفونت زمینه ای خفیف، عفونت با جرمهای ناشایع یا لکوسیتوری و هماچوری در طی یک پروسه سیستمیک باشد. همه این موارد میتوانند مستعد کننده جهت ایجاد سندرم حاد کرونری از طریق التهاب سیستمیک باشد.

اهداف: بیماری های عروق کرونر شایع ترین عامل مرگ و میر هستند. عوامل خطر در افزایش شیوع بیماری های عروق کرونر نقش دارند که می توانند مربوط به محل جغرافیایی، عادات زندگی، فرهنگ و غیره باشند. این مطالعه با هدف بررسی عوامل خطر بیماری های عروق کرونر در شهر کرمان انجام شد.روش ها: این پژوهش مقطعی روی 400 نفر از جمعیت بالای 20 سال شهر کرمان در سال 1383 که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شده بودند، انجام شد. از پرسش نامه پژوهشگر ساخته و چک لیست ثبت اطلاعات برای جمع آوری داده ها استفاده شد. بعد از اندازه گیری وزن، قد و فشارخون افراد در محل زندگی آنها، معرفی نامه برای اندازه گیری قندخون ناشتا، کلسترول و تری گلیسرید در اختیار آنها قرار گرفت و داده های مربوط به شیوه زندگی از طریق مصاحبه ثبت شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری مجذور کای، تی زوج و ANOVA استفاده شد.یافته ها: شیوع هایپرکلسترولمی 25.8%، هایپرتری گلیسریدمی 14%، هایپرگلیسمی 7.8%، فشارخون سیستولی بالا 23.8% و فشارخون دیاستولی بالا 24% بود. میانگین شاخص توده بدنی 4.774±26.6 کیلوگرم بر مترمربع بود و 46% شاخص توده بدنی بالای 27 داشتند. بیشترین درصد هاپیرکلسترولمی، هایپرتری گلیسریدمی و قندخون بالا مربوط به گروه سنی بالای 50 سال و افراد متاهل بود.نتیجه گیری: سطح کلسترول، تری گلیسرید و نیز شاخص توده بدنی همبستگی مثبت و معنی داری با تمامی عوامل خطر بیماری عروق کرونر دارد.

سابقه و هدف: بیماری عروق کرونر یکی از علل عمده مرگ و میر و از کارافتادگی جوامع بشری است. بنابراین بررسی عواملی که در ایجاد این بیماری نقش دارد از راه کارهای مهم می باشد. امروزه توجه به نشانگرهای التهابی به عنوان یکی از راه کارهای شناسایی عوامل خطر مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه نیز رابطه نشانگرهای التهابی با شدت درگیری عروق کرونر بررسی می شود.مواد و روش ها: مطالعه از نوع تحلیلی مقطعی (cross sectional-analytical) می باشد و 200 بیمار که جهت آنژیوگرافی، (84-1383) به مرکز قلب مازندران مراجعه کرده بودند به صورت تدریجی وارد مطالعه شدند. شدت درگیری عروق کرونر با استفاده از آنژیوگرافی بر اساس تعداد رگ درگیر و شدت تنگی، تعیین شد و بیماران بر اساس آن در دو گروه پر خطر و کم خطر قرار گرفتند. افراد پر خطر بیمارانی بودند که تعداد عروق کرونر گرفتار بیش از یک عدد و شدت تنگی عروق کرونر بیش از 50 درصد و افراد کم خطر تعداد عروق کرونر گرفتار یک رگ و شدت تنگی کمتر از 50 درصد بود. جهت بررسی نشانگرهای التهابی، نمونه خون وریدی بیماران برای بررسی مقدار WBC، ESR و CRP و بلاکت گرفته شد. داده ها با نرم افزار SPSS11 و آزمون کای دو تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که 157 نمونه (78.5 درصد) مذکر و 94 نفر (47 درصد) درگروه پرخطر و 106 نفر (53 درصد) در گروه کم خطر قرار گرفتند. رابطه معنا داری بین جنس، شغل، شاخص توده بدن، وضعیت تحصیلات، طول مدت بیماری قلبی، دیس لیپیدمی، سیگار کشیدن، شماره WBC، ESR با شدت بیماری عروق کرونر (گروه پرخطر و کم خطر) وجود نداشت اما گروه پرخطر به طورمعنا داری بیشتر از گروه کم خطر، سابقه بستری به علت بیماری قلبی عروقی داشت (P=0.024) و میزان CRP آنان نیز به طورمعنا داری بیشتر از گروه کم خطر بود (P=0.047). هم چنین رابطه معنی دار بین درگیری LAD و سابقه دیابت مشاهده شد (P=0.002).استنتاج: در میان نشانگرهای التهابی فقط CRP با شدت درگیری عروق کرونر ارتباط داشت. مطالعات بعدی جهت بررسی علت و معلولی و یا اقدامات مداخله ای جهت کنترل آن ضروری به نظر می رسد.

مقدمه و هدف: در طب نوین، پژوهشگران عرصه علوم رفتاری، بر ارتباط بین ویژگی های روانی ـ اجتماعی، خصوصیات شخصیتی و الگوهای رفتاری با بروز و سیر بیماری کرونر قلب تاکید دارند. هدف از مطالعه حاضر بررسی رابطه بین خصومت ورزی و تیپ شخصیتی الف با ابتلای به بیماری عروق کرونر بوده است.روش کار: در این پژوهش مورد ـ شاهدی تعداد 102 بیمار مبتلا به انفارکتوس میوکارد حاد که با 162 فرد غیر بیمار از نظر ویژگی های دموگرافیک (جمعیت شناختی) همچون سن، جنس، وضعیت تاهل، شغل و میزان تحصیلات همسان شده بودند. با بهره گیری از مقیاس سنجش خصومت ورزی SCL-90-R، پرسشنامه نجاریان (تیپ شخصیتی الف) و پرسشنامه محقق ساخته از نظر ویژگی های روانی اجتماعی، خصومت ورزی و تیپ شخصیتی با هم مقایسه شدند.نتایج: این مطالعه نشان داد ارتباط معنی داری بین داشتن شخصیت تیپ الف و ابتلای به گرفتگی عروق کرونر وجود ندارد، اما بین خصومت ورزی بالا و بیماری عروق کرونر رابطه معنی داری دیده شد.نتیجه نهایی: با توجه به اینکه خصومت ورزی و پرخاشگری ارتباط تنگاتنگی با بروز و تداوم بیماری گرفتگی عروق کرونر قلب دارد، پیشنهاد می شود مداخلات روان شناختی برای کنترل و کاهش متغیرهای آسیب زای فوق در پروتکل درمانی بیماران عروق کرونر گنجانیده شود.